รีวิวShokugeki no Soma ยอดนักปรุงโซมะ

   ความโดดเด่นคือการทำอาหารที่เป็นมากกว่าการทำอาหาร นักเรียนจะไม่ได้แค่แข่งกันอย่างเดียว แต่จะมีเทคนิคและลีลาในการทำอาหารใหม่ ๆ อยู่เสมอ เรื่องนี้จะเน้นทำบรรยากาศการปรุงการแข่งขันทำอาหารให้ออกมาในรูปแบบคล้าย ๆสงครามการทำอาหาร แต่ภาพสวยมาก ๆ ทั้งขั้นตอนอาหาร รวมถึงหน้าตาอาหารนั้นสวยและน่ากินมาก ๆ ไม่เคยดูอนิเมะแล้วรู้สึกหิว

น้ำลายสอ กลืนน้ำลายตามบ่อยขนาดนี้เลย อีกทั้งการบรรยายวิธีทำอาหารยังละเอียดจนสามารถจดเก็บไว้ ( เผื่อจะลองทำตาม ) ได้ด้วย ผู้เขียนนั้นสนใจข้าวหน้าผงโรยข้าว ที่มีโจทย์ว่าต้องใช้ไข่เป็นวัตถุดิบ ซึ่งโซมะก็ได้นำไข่มากวนเป็นชิ้น ๆ แล้วโรยใส่บนข้าวพร้อมกับเจลลี่ซุปก้อน ตอนเจลลี่ซุปมันค่อย ๆ ละลายผสมกับข้าวและไข่ อู้ยยยย ภาพเขาทำออกมาดีมาก มันน่ากินมาก ๆ เลย ไหนจะข้าวหน้าเนื้อโรยกระเทียมและหัวหอมอีก ภาพสวยชวนน้ำลายสอจริง ๆ

บอกตามตรงว่าเป็นคนที่เข้าใจอนิเมะดี ไม่ว่าจะเป็นฉากเซอร์วิสต่าง ๆ นานา หรือแม้แต่ฉากที่โดดเด่นเรื่องเพศ ส่วนตัวไม่ได้ติดขัดและทำใจดูได้ตามปกติ ซึ่งถ้าดูจากชื่อเรื่อง หรือต่อให้อ่านเรื่องย่อก็ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะมีเซอร์วิส แถมมีเยอะซะด้วยซิ เรื่องนี้จะมีฉากวับ ๆ แวม ๆ ค่อนข้างเยอะ

โดยเฉพาะการบรรยายเทียบเคียงถึงรสชาติว่ามันอร่อยปานใด แต่ว่า… แต่ละฉากนั้นดันอธิบายแบบสองแง่สามง่าม ก็ถ้าใครไม่รู้ ไม่ได้มองว่าเราดูอะไรแล้วฟังแต่เสียงก็อาจคิดว่าดูการ์ตูนอย่างว่าได้ เข้าใจแหละอนิเมะพยายามอธิบายถึงความฟินในรสชาติที่นุ่มลึกทะลุจิตวิญญาณแต่มันแอบเยอะไปนิด ฉากมาอย่างเดียวไม่ว่า แต่เสียงนี่ซิ ถึงกับต้องรีบเบาเสียงลงเลย ในความรู้สึกส่วนตัวแอบรู้สึกว่า จริง ๆ ใช้ฉากการบรรยายแบบอื่นก็ได้ อาหารทะเลที่นุ่มลึก ทำไมต้องนางเหงือกที่โดนผู้ชายกอดรัด สัมผัสกายกันแบบนั้น เอาแค่ดำดิ่งลงในทะเลลึกที่ประกายไปด้วยความสวยงามก็น่าจะได้แล้ว ก็นั่นแหละ เลยขอหักคะแนนฉากเซอร์วิสและความล่อแหลมตรงนี้นิดหนึ่ง