รีวิวKnock at the Cabin เสียงเคาะที่กระท่อม

      ได้กลายเป็นหนังที่เปิดมาด้วยความดุดัน ใส่บรรยากาศความระทึกขวัญและบีบคั้น ทั้งตัวละครและผู้ชมตลอดทาง แต่กลับให้บทสรุปทิ้งท้ายที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า เหมือนกับเทน้ำลงในแก้วที่ก้นแก้วมีรูรั่วประมาณนั้น เพราะบรรยากาศรอบสื่อหลังจากหนังเรื่องนี้ฉายจบ ทุกอย่างในโรงหนังเงียบกริบ ไม่มีแม้เสียงปรบมือ และสังเกตว่านักดูหนังหลาย ๆ คนพากันขมวดคิ้วเดินออกจากโรงหนังแบบที่พวกเขาก็ไม่ได้รู้ตัวว่ามีท่าทางเช่นนั้น

  หนังอาจจะมีคอนเซ็ปต์ที่ค่อนข้างใช้ได้ เพียงแต่ว่าการนำเสนอและปริบทหลาย ๆ อย่างนั้น ยังไม่เวิร์กในการสื่อสารออกมาได้อย่างน่าจดจำ แม้ว่าองค์ประกอบหลาย ๆ อย่างของหนังค่อนข้างเอื้ออำนวยและส่งเสริมความดีงามได้ดี แต่ดันมาตกม้าตายเพราะการเล่าเรื่องและสร้างโทนบรรยากาศที่ขาดความสมเหตุสมผลที่ทำให้คนดูเชื่อ ถึงมันจะเป็นเรื่องราวที่อยู่บนพื้นฐานของความแฟนตาซีก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีสิ่งไหนที่พิสูจน์ให้คนดูคล้อยตามได้เลย

   และแน่นอนว่านี่ก็คือสไตล์หนังของ เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน เขายังคงใส่เอกลักษณ์ความเป็นผลงานของตัวเองออกมาได้ชัดเจน แต่เส้นเรื่องที่ยังไม่หนักแน่นเพียงพอเพียงสิ่งเท่านั้น ที่พลอยทำให้ตัวหนังทั้งเรื่องนี้พังครื้นลงมาในตอนท้าย กับความเลอะเทอะมากมายที่ใส่เข้ามาในหนังเรื่องนี้ ทำให้ท้ายที่สุดแล้ว Knock at the Cabin จึงกลายเป็นหนังของเอ็ม. ไนท์ ที่จัดอยู่ในหมวดเรื่องที่ไม่โปรดปราน เพราะมันทั้งกลวง ทั้งว่างเปล่า แทบไม่ได้อะไรเลยจากหนังเรื่องนี้ในท้ายที่สุดแล้ว

   อย่างที่กล่าวมาข้างต้นแล้วว่า องค์ประกอบต่าง ๆ ของ Knock at the Cabin ไม่ว่าจะเป็นโปรดักชั่นดีไซน์ หรือการเซ็ตติ้งต่าง ๆ ในเรื่องทำออกมาได้ลงจังหวะและลงล็อกด้วยดี การสร้างและบิ้วท์บรรยากาศความตึงเครียดของหนังก็ทำได้ดี รวมทั้งเพลงประกอบของ “เฮอร์ดิส สตีฟานส์โดทเทียร์” ชวนหลอนดี เปิดเรื่องมาด้วยโน้ตที่ชวนสะพรึง แต่น่าเสียดายมาก ๆ เพราะกลายเป็นว่าความกลวงของหนังนั้นเอง ที่บดบังเสียงเพลงบรรเลงไปเกือบไม่ได้ยินอะไรเลย